و یا چنانچه در خصال» با اسناد متّصل خود از عبدالله بن مسكان از حضرت صادق علیه السّلام روایت مىكند كه فرمود:
إذا ماتَ المُؤمنُ فَحَضَر جِنازتَه أربعونَ رَجُلًا مِن المؤمنینَ فَقالوا: اللّهمَّ إنّا لا نَعلمُ مِنهُ إلّا خَیرًا و أنتَ أعلَمُ بِه مِنّا! قالَ اللهُ تباركَ و تَعالَى: إنّى قَد أجَزْتُ شَهادتَكُم و غَفَرتُ لَه ما عَلِمتُ ممّا لا تَعلَمونَ. [2]
هنگامیكه مؤمنى از دنیا برود چهل مؤمن بر جنازه او شهادت دهند: خدایا ما جز نیكى از او چیزى نمىدانیم، درحالیكه تو از ما به او آگاهترى! خداى متعال مىفرماید: من شهادت شما را در حقّ این مؤمن امضاء و تنفیذ نمودم، و از او براى آنچه كه از او مىدانم و شما نمىدانید درگذشتم و او را مورد عفو و مغفرت خویش قرار دادم.»
و در كتاب عدّة الدّاعى» از امام صادق علیه السّلام روایت مىكند كه فرمودند:
كانَ فى بَنىإسرائیلَ عابِدٌ فأوحَى اللهُ تَعالَى إلَى داودَ علیه السّلامُ
__________________________________________________
[1]- بحار الأنوار، ج 104، ص 62، حدیث 35
[2]- خصال (أبواب الأربعین و ما فوقه) حدیث 4، ص 538
اربعین، ص: 35
إنّهُ مُرائى. قالَ: ثُمّ إنّهُ ماتَ، فَلَمْ یَشهَدْ جِنازتَهُ داودُ علیه السّلام. قالَ: فَقامَ أربعونَ مِن بَنى إسرائیلَ فقالوا: اللَهُمّ إنّا لا نَعلمُ مِنهُ إلّا خَیرًا و أنتَ أعلَمُ بِه مِنّا فَاغْفِر لَهُ! قالَ: فَلمّا غُسِّلَ أتَى أربعونَ غیرُ الأربعین الأُوَلِ و قالوا: اللهُمَّ إنّا لا نَعلمُ مِنه إلّا خیرًا و أنتَ أعلَم بِه مِنّا فَاغفِرْ لَه! فَلمّا وُضِعَ فى قَبرِه قامَ أربعونَ غَیرُهم فقالوا: اللَهُمّ إنّا لا نَعلمُ مِنه إلّا خیرًا و أنتَ أعلمُ بِه منّا فاغْفِرلَه! قالَ: فأوحَى اللهُ تَعالَى إلَى داودَ علیهالسّلامُ: ما مَنعَكَ أن تُصَلّىَ علَیه؟ فقالَ داودُ: بِالّذى أخْبَرتَنى مِن أنَّه مُرائى. قال: فأوحَى اللهُ إلیَه إنَّه شَهِدَ لَهُ قومٌ فَأجَزتُ لَهم شهادَتَهم و غَفَرتُ لَه ما عَلِمتُ مِمّا لا یَعلمونَ. [1]
در بنىاسرائیل عابدى بود ریاكار، و خداى متعال حضرت داوود را بر احوال او مطّلع گردانید. پس از گذشت زمانى فوت مىكند و حضرت داوود بر جنازه او حاضر نمىشود. چهل مرد از بنىاسرائیل بر جنازه او شهادت مىدهند: خدایا ما غیر از نیكى و خوبى از او سراغ نداریم و تو به احوال او از ما آگاهترى، خدایا او را بیامرز! و زمانیكه او را غسل دادند باز چهل نفر دیگر همین شهادت را نسبت به او تكرار كردند. و هنگامیكه او را در قبر نهادند چهل مرد دیگر این شهادت را در حقّ او بر زبان آوردند.
در این هنگام خداى متعال به داوود وحى فرستاد: چه چیز ترا مانع گشت تا بر جنازه او حاضر نگشتى؟
__________________________________________________
[1]- عدّة الدّاعى، ص 136
اربعین، ص: 36
عرض كرد: پروردگارا بسبب همان چیزى كه تو مرا از آن مطّلع گردانیدى.
خداى متعال به او فرمود: بدرستیكه قومى از بنىاسرائیل بر حسن كردار و رفتار او شهادت دادند و من به جهت احترام آنها از گناهانش درگذشتم و آنچه را دیگران از او نمىدانستند بیامرزیدم.»
,شهادت ,لا ,قالَ ,جنازه ,چهل , ,از او ,بر جنازه ,جنازه او ,إنّا لا ,فأوحَى اللهُ تَعالَى ,السّلام روایت مىكند ,علیه السّلام روایت
درباره این سایت